Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Καλή Χρονιά!!!Καλό 2015!

Καλησπέρα φίλοι μου!


Τι κάνετε, πως είστε? Εγω Δοξα το Θεό καλα. Ειχα βέβαια γρίππη που κράτησε πανω απο 2 εβδομάδες. Ξεκινησε με πόνους σε όλο το κορμί, όχι μονο στα κόκκαλα αλλα και το δέρμα και τα μαλλιά μου ακόμα πονάγανε. Μετα βήχα αλλα όχι πολύ , πυρετο και μετά στομάχι και τώρα καλα , ευτυχώς. Ακούω όμως έχει θερίσει η γρίππη πολλούς.

Πως περάσατε τα Χριστούγεννα? Εγώ καλά, είχαν έρθει οι δικοί μου να με δούν. Τρείς μέρες τα περασαμε με τα πεθερικα. Παραμονή και ανημερα χριστουγέννων και παραμονη πρωτοχρονιας. Τις υπόλοιπες 7 μέρες έκανα τον ξεναγο στους δικους μου να γνωρίσουν τη χωρα που ζω. Τους άρεσε πολύ! Αλλα πολύ κρύο, -3,-6,0 κτλ κτλ.

Τώρα είμαι πάλι πίσω στη φυλακή. Υπερβολές θα μου πείτε. Δεν είναι υπερβολές. Σήμερα πάλι όλη μέρα σπίτι. Εχω αρχίσει και χαζευω μου φαίνεται. Μίλαγα με την Τράπεζα σήμερα και δε καταλαβαινα τι μου έλεγαν. Και θυμήθηκα ότι γέλαγα με κάποιες γυναίκες που δεν ήξεραν τα στοιχειώδη. Και δε θέλω να γίνω έτσι. Άλλα άμα δε δουλέυεις και δεν έχεις και κονιωνικό κύκλο οι εξελίξεις σε προλαβαίνουν και σε προσπερνούν. Εχω τα νέυρα μου τώρα.

Ο Μ. βγήκε για φαί με κατι πελάτες-φίλους. Μου λέει στισ 17:00, τι σχέδια έχεις? Λέω τίποτα, θα κάτσω εδω να δω τηλεόραση, τι ώρα θα έρθεις? Σε μισή ώρα μου λέει και τώρα η ώρα είναι 19:30. Μετα λέει γκρινιάζω. Ε ναι γκρινιάζω, το ότι θα μείνω εδώ δε σημαίνει ότι πρέπει να έρθεις αργα. Ζήτησα σεμινάρια, στην αρχή ναι μετά λέει όχι γιατι η ασφάλεια τησ χώρασ ειναι τέτοια και είναι δύσκολα. Το καταλαβαίνω αλλα εως ένα σημείο. Δε κάνω τίποτα, νοιώθω άχρηστη.:(:(

Μου λέει να στείλει το αμάξι να μέ πάρουν, όχι δε θέλω, θέλω να έρθεις, σπίτι και αυρό το λέει μετά απο 1,5 ώρα που έχω αρχισει την γκρίνια. Εσύ βγαίνεις διασκεδαζεις, εγω σκατά σε 4 τοίχους.:(:(. Και οταν έρχεται και θέλει κουβέντα ,ε δε θέλω ρε φίλε, είναι η ώρα μου για υπνο η να ηρεμήσω.
Βαρέθηκα και κουράστηκα και η παραμονή μου μέσα με κάνει και αρχίζω και σκέφτομαι πράγματα και μιλαω μόνη μου και νευριάζω με όλουσ και με όλα.

Θέλω να δουλέψω αλλα δε μπορώ εδω. Για πολλούς λόγους. Είπα να αρχίσω δραστηριότητες στα κλάμπ που είμαστε γραμμένοι. Για να δούμε. Το θέμα είναι ότι πλέον δεν είναι μόνη μου και πρέπει να δίνω λόγο για το τι κάνω και φυσικά μοιραζόμαστε το αμάξι, άρα εγω πρέπει να στηρίξω το πρόγραμμα μου στο πρόγραμμά του. Κουράστηκα! Νοιώθω ότι δεν έχω στόχους πλέον. Νοιώθω ένα κενο.

Εχω παει απο 55 στα 62 κιλα. Τα ρούχα μου δε μου μπαίνουν, ποσες φορές έχω πεί να πάω σε διαιτολόγο? Βαρέθηκα να ζητάω πράγματα 100 φορές το ιδιο πράγμα και ακομα να περιμένω. Αμα είχα τη δουλεια μου, οπως στην Αθηνα, απλα θα έλεγα αυριο εχω διατολόγο. Τώρα, μην τρώς εχεις παχύνει. ΟΚ το ξέρω, θέλω βοηθεια δε μπορω να αδυνατισω μόνη μου. Οκ θα πάμε,θα παρω τηλεφωνο ένα φίλο μου που πήγε σε εναν και εχασε. Μόνο σε συστημένους θα πάμε. Οκ Μ. Ακόμα πάμε.

Το τι νοιώθω τα έχω πεί ενα εκατομύριο φορες, τα συζητάμε καιμετα τα ίδια.  Τέλος πάντων να μην κλαίγομαι. Ελπίζω να με διαβάζει κανείς! Γιατί το να γράφεις μόνος και να μη σε διαβάζει και κανείς... πάλι μονος.

Σας χαιρετώ, 19:40. Να είστε όλοι καλά!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου