Η στραβός ειναι ο γιαλός η στραβά αρμενίζουμε....

Δεν ξέρω τι έχω. Η εγώ φτάιω ή οι άλλοι. Νομιζω οι γάμοι και οι δεσμεύσεις γενικά δεν ειναι για μένα , τι να πώ.

Όπως ξέρετε συζώ με τον Μ. ( αρραβωνιαστικος), που δεν ειναι έλληνας κ ζούμε στην Λατινική  Αμερική.  Το θεμα το παμε σοβαρα, γιαυτο αφησα πατριδα και δουλεια αλλωστε.

Την καθηγήτρια μου( για την γλώσσα) την διάλεξε εκείνος. Από την πρεσβεία του-σύζυγος δημοσίου υπαλλήλου υψηλού επιπέδου όμως. Η οποια ειναι δευτερη φορα παντρεμενη (αν ειναι παντρεμενη..,αλλα εμενα ποσος με νοιαζει).

Και τι μου λέει η γυναίκα σήμερα ρε παιδιά; 

Που είμαι και γενικά φτιαγμένη σήμερα.  Τα νευρα μου τώρα στο διάστημα.

-Της λέω, την άλλη εβδομάδα δε θα κανουμε μάθημα.

- Α οκ, έισαι απασχολημενή; ( δε σου πέφτει λόγος κυρά μου αλλά τέλος πάντων)

- Ναι, θα είμαι εκτός χώρας, θα πάω στη χώρα του Μ.

-  και θα μείνεις στο σπίτι του  Μ.;; ( μου ήρθε να τη βουτήξω από το λαιμό)

- ε που να μείνω,της λέω, σε ξενοδοχείο;

- όχι, λέω μήπως έχεις δικό σου εκεί..κτλ κτλ ( κάτι παπαριες ελεγε για να τα μπαλωσει που δεν θυμάμαι γιατι θολωσα απο τα νεύρα μου.)

Το λέω στον Μ, και μου λέει να μην το συνδέω με το γεγονός ότι δεν είμαστε ακόμα παντρεμένοι. Ε πως να μην το συνδεσω, γιατι το είπε τότε. Εγώ θα της άρεσε να την ρωτήσω αν μένει στο σπίτι του  "άντρα" της; Αν φυσικά ειναι παντρεμένη. Με έφτιαξε σου λέω.

Ένας λόγος που δεν ξανά πέρασα  από τη δική μας την Ελληνικη κοινότητα ειναι η αδιάκρισια τους. Με την πρώτη μέρα με ρώτησαν, αν είμαστε παντρεμένοι, αν έχουμε παιδιά, ποσά χρόνια παντρεμένοι. Ο αλλοσ επιασε τον Μ.(την πρωτη πρωτη μερα και του ελεγε, πρεπει να κανετε παιδια, εγω προσπαθω για δευτερο και δε μπορω, τα χρόνια περνάνε  κτλ και ο Μ. Φρικαρε). Και με το δίκιο του.

Τι σας κόβει ρε παιδιά, με ξέρεις και απο χθες; Νόμιζαν όλοι ότι είμασταν παντρεμένοι (και καλωσ νομιζαν) και αφού δεν το επιβεβαίωνα άρχισαν οι ερωτήσεις που εγινε ο γάμος. Ε δεν άντεξαν και είπα ότι ακόμα δεν εχει γίνει γάμος. Πως σε κοιτάνε έτσι άμα δεν είσαι παντρεμένος ρε φίλε. Τι να πώ έλεος.

Ώρες ώρες δε ξέρω πως να το αντιμετωπίσω το θέμα. Γκρίνιαζω και γω μετά στον Μ., τι να κανει και αυτός, αλλά αυτός ειναι αντρας δε καταλαβαίνει τι περνάνε οι Ελληνίδες γυναίκες. Είσαι μόνη; Να βρεις άντρα να μην είσαι μόνη , η ζωη δε περνάει άμα είσαι μόνος. Βρίσκεις άντρα...ποτέ θα παντρευτεις, παντρεύεσαι...ποτέ θα κανείς παιδιά.  Δεν κανεις τιποτα; Εισαι γεροντοκόρη. Ελεοοοος!

Λίγο εκνευρισμό τον έχω έτσι; Όχι πες μου βρε φίλε αναγνώστη έχω άδικο; 

Ναι είμαι περίεργη,  δεν μου αρέσουν οι αδιακριτες ερωτήσεις και οι ερωτήσεις που γίνονται επιτήδες για να σε ενόχλησουν. Αλλά πρέπει να ανοίξω το στόμα μου να δεις μετά μου ξανά μιλάνε ..; αλλά δεν μου το επιτρέπει ο Μ. για κοινωνικούς λόγους και λόγους συμπεριφοράς.

Καλο βραδι απο latin america!