Πονοκέφαλος....λίγη συμπαράσταση βρε παιδιά??

Ουφ το κεφάλι μουLLL Θα σπάσει… Πήρα τη μάνα μου να με ξεματιάσει –είναι γνωστό ότι είμαι προληπτική κτλ κτλ- και έχω βοή. Η βοή είναι όταν κάποιοι σε συζητούν έντονα και όχι για καλό, όπως και η γλωσσοφαγιά.

Σταυρώθηκα και μόνη μου και η θειά μου με σταύρωσε και μία συνάδελφος.

Με φάγανε οι γκιόσες, μη δουν άνθρωπο να προοδεύει..εκεί να μάθουν, όχι όχι από καλό. Από κουτσομπολιό και να σε κριτικάρουν. Να γιατί είμαι σφίγγα…στόμα ερμητικά κλειστό. Ναι είμαι κρυψίνος ... δεν λέω αλλά όχι στα καλά καθούμενα, έχουν δει και αν έχουν δει τα ματάκια μου.

Ναι κυρά μου παραιτούμαι….έως εδώ καλά? Έχω το άγχος μου θα’χώ και το κακό σου μάτι?? Τι σε νοιάζει το γιατί, τα αφεντικά μου που πρέπει να το ξέρουν το ξέρουν.

Αρχίσανε μετά τα σχόλια πίσω από την πλάτη μου και στο αυτί μου..

- «έμαθα φεύγεις, είναι αλήθεια?»

- Ναι αλήθεια είναι.

- Γιατί??

- Θα πώ όταν θα έρθει η ώρα είναι ακόμα νωρίς.

-Έλά πές…!!!

Δεν θέλω καλή μου ακόμα..μπααα σε καλό σου. Βέβαια όοολοι το έμαθαν και το πώς και το γιατί και το παίζουν ανήξεροι. Λίγοι χάρηκαν, πολλοί σκύλιασαν και άλλοι τόσοι ζήλεψαν. Άντε τώρα να τα βάλεις με τους παλαβούς.

Γιατί εγώ χάρηκα που η διπλανή μου επιτέλους ξόφλησε το αμαξάκι της? Πολύ το χάρηκα ειλικρινά. Αυτή βέβαια από την ώρα που έμαθε ότι θα φύγω «χάρηκε», ουουουου…αφού σε κάθε δυσκολία και νεύρα πάνω στη δουλειά οι ατάκες της είναι « Εσύ θα φύγεις, εγώ θα μείνω εδώ, να περάσω το λούκι, θέλω και γώ να φύγω, τυχερή εσύ φεύγεις, εμ βέβαια εσύ τι μιλάς εγώ θα τα περάσω όλα, εσύ φεύγεις γλυτώνεις κτλ κτλ.»

Ώσπου δεν άντεξα και προχθές της λέω « Ε ωρέ πια…. Θα φύγω και θα φύγω με έχεις φάει, σταμάτα πια.

 Χάρηκα πάάααααρα πολύ επίσης που η δασκάλα των ισπανικών μου παντρεύτηκε πριν μια εβδομάδα και περιμένει και παιδάκι. Με κάλεσε και στο γάμοJJ Πρώτη μούρη ήμουν, καλέ σου λέω συγκινήθηκα και βούρκωσα.  

Καμιά φορά μου λέει η μάνα μου όταν της κάνω παράπονα το τύπου « μου είπαν αυτό και έκαναν εκείνο, εγώ δεν θα το έκανα..κτλ κτλ» Εσύ δεν θα το έκανες αλλά δεν σκέφτονται όλοι σαν εσένα. Στο έχω πεί χίλιες φορές. Και έχει δίκιο.

Βρε δε χρωστάνε καλό σου λέω. Τον κόβεις τον άλλο από τα μάτια αν χαίρεται για σένα. Τα μάτια είναι ο καθρέπτης της ψυχής.

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι μήπως είμαι εγώ η παράξενη, τι να πώ, ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Αλήθεια εσείς έχετε περάσει τέτοια πράγματα? Είστε προληπτικοί ή μόνο εγώ τραβάω τόσο ζόρι??