Καλή Χρονιά!!!Καλό 2015!

Καλησπέρα φίλοι μου!

Τι κάνετε, πως είστε? Εγω Δοξα το Θεό καλα. Ειχα βέβαια γρίππη που κράτησε πανω απο 2 εβδομάδες. Ξεκινησε με πόνους σε όλο το κορμί, όχι μονο στα κόκκαλα αλλα και το δέρμα και τα μαλλιά μου ακόμα πονάγανε. Μετα βήχα αλλα όχι πολύ , πυρετο και μετά στομάχι και τώρα καλα , ευτυχώς. Ακούω όμως έχει θερίσει η γρίππη πολλούς.

Πως περάσατε τα Χριστούγεννα? Εγώ καλά, είχαν έρθει οι δικοί μου να με δούν. Τρείς μέρες τα περασαμε με τα πεθερικα. Παραμονή και ανημερα χριστουγέννων και παραμονη πρωτοχρονιας. Τις υπόλοιπες 7 μέρες έκανα τον ξεναγο στους δικους μου να γνωρίσουν τη χωρα που ζω. Τους άρεσε πολύ! Αλλα πολύ κρύο, -3,-6,0 κτλ κτλ.

Τώρα είμαι πάλι πίσω στη φυλακή. Υπερβολές θα μου πείτε. Δεν είναι υπερβολές. Σήμερα πάλι όλη μέρα σπίτι. Εχω αρχίσει και χαζευω μου φαίνεται. Μίλαγα με την Τράπεζα σήμερα και δε καταλαβαινα τι μου έλεγαν. Και θυμήθηκα ότι γέλαγα με κάποιες γυναίκες που δεν ήξεραν τα στοιχειώδη. Και δε θέλω να γίνω έτσι. Άλλα άμα δε δουλέυεις και δεν έχεις και κονιωνικό κύκλο οι εξελίξεις σε προλαβαίνουν και σε προσπερνούν. Εχω τα νέυρα μου τώρα.

Ο Μ. βγήκε για φαί με κατι πελάτες-φίλους. Μου λέει στισ 17:00, τι σχέδια έχεις? Λέω τίποτα, θα κάτσω εδω να δω τηλεόραση, τι ώρα θα έρθεις? Σε μισή ώρα μου λέει και τώρα η ώρα είναι 19:30. Μετα λέει γκρινιάζω. Ε ναι γκρινιάζω, το ότι θα μείνω εδώ δε σημαίνει ότι πρέπει να έρθεις αργα. Ζήτησα σεμινάρια, στην αρχή ναι μετά λέει όχι γιατι η ασφάλεια τησ χώρασ ειναι τέτοια και είναι δύσκολα. Το καταλαβαίνω αλλα εως ένα σημείο. Δε κάνω τίποτα, νοιώθω άχρηστη.:(:(

Μου λέει να στείλει το αμάξι να μέ πάρουν, όχι δε θέλω, θέλω να έρθεις, σπίτι και αυρό το λέει μετά απο 1,5 ώρα που έχω αρχισει την γκρίνια. Εσύ βγαίνεις διασκεδαζεις, εγω σκατά σε 4 τοίχους.:(:(. Και οταν έρχεται και θέλει κουβέντα ,ε δε θέλω ρε φίλε, είναι η ώρα μου για υπνο η να ηρεμήσω.
Βαρέθηκα και κουράστηκα και η παραμονή μου μέσα με κάνει και αρχίζω και σκέφτομαι πράγματα και μιλαω μόνη μου και νευριάζω με όλουσ και με όλα.

Θέλω να δουλέψω αλλα δε μπορώ εδω. Για πολλούς λόγους. Είπα να αρχίσω δραστηριότητες στα κλάμπ που είμαστε γραμμένοι. Για να δούμε. Το θέμα είναι ότι πλέον δεν είναι μόνη μου και πρέπει να δίνω λόγο για το τι κάνω και φυσικά μοιραζόμαστε το αμάξι, άρα εγω πρέπει να στηρίξω το πρόγραμμα μου στο πρόγραμμά του. Κουράστηκα! Νοιώθω ότι δεν έχω στόχους πλέον. Νοιώθω ένα κενο.

Εχω παει απο 55 στα 62 κιλα. Τα ρούχα μου δε μου μπαίνουν, ποσες φορές έχω πεί να πάω σε διαιτολόγο? Βαρέθηκα να ζητάω πράγματα 100 φορές το ιδιο πράγμα και ακομα να περιμένω. Αμα είχα τη δουλεια μου, οπως στην Αθηνα, απλα θα έλεγα αυριο εχω διατολόγο. Τώρα, μην τρώς εχεις παχύνει. ΟΚ το ξέρω, θέλω βοηθεια δε μπορω να αδυνατισω μόνη μου. Οκ θα πάμε,θα παρω τηλεφωνο ένα φίλο μου που πήγε σε εναν και εχασε. Μόνο σε συστημένους θα πάμε. Οκ Μ. Ακόμα πάμε.

Το τι νοιώθω τα έχω πεί ενα εκατομύριο φορες, τα συζητάμε καιμετα τα ίδια.  Τέλος πάντων να μην κλαίγομαι. Ελπίζω να με διαβάζει κανείς! Γιατί το να γράφεις μόνος και να μη σε διαβάζει και κανείς... πάλι μονος.

Σας χαιρετώ, 19:40. Να είστε όλοι καλά!!!

Η στραβός ειναι ο γιαλός η στραβά αρμενίζουμε....

Δεν ξέρω τι έχω. Η εγώ φτάιω ή οι άλλοι. Νομιζω οι γάμοι και οι δεσμεύσεις γενικά δεν ειναι για μένα , τι να πώ.

Όπως ξέρετε συζώ με τον Μ. ( αρραβωνιαστικος), που δεν ειναι έλληνας κ ζούμε στην Λατινική  Αμερική.  Το θεμα το παμε σοβαρα, γιαυτο αφησα πατριδα και δουλεια αλλωστε.

Την καθηγήτρια μου( για την γλώσσα) την διάλεξε εκείνος. Από την πρεσβεία του-σύζυγος δημοσίου υπαλλήλου υψηλού επιπέδου όμως. Η οποια ειναι δευτερη φορα παντρεμενη (αν ειναι παντρεμενη..,αλλα εμενα ποσος με νοιαζει).

Και τι μου λέει η γυναίκα σήμερα ρε παιδιά; 

Που είμαι και γενικά φτιαγμένη σήμερα.  Τα νευρα μου τώρα στο διάστημα.

-Της λέω, την άλλη εβδομάδα δε θα κανουμε μάθημα.

- Α οκ, έισαι απασχολημενή; ( δε σου πέφτει λόγος κυρά μου αλλά τέλος πάντων)

- Ναι, θα είμαι εκτός χώρας, θα πάω στη χώρα του Μ.

-  και θα μείνεις στο σπίτι του  Μ.;; ( μου ήρθε να τη βουτήξω από το λαιμό)

- ε που να μείνω,της λέω, σε ξενοδοχείο;

- όχι, λέω μήπως έχεις δικό σου εκεί..κτλ κτλ ( κάτι παπαριες ελεγε για να τα μπαλωσει που δεν θυμάμαι γιατι θολωσα απο τα νεύρα μου.)

Το λέω στον Μ, και μου λέει να μην το συνδέω με το γεγονός ότι δεν είμαστε ακόμα παντρεμένοι. Ε πως να μην το συνδεσω, γιατι το είπε τότε. Εγώ θα της άρεσε να την ρωτήσω αν μένει στο σπίτι του  "άντρα" της; Αν φυσικά ειναι παντρεμένη. Με έφτιαξε σου λέω.

Ένας λόγος που δεν ξανά πέρασα  από τη δική μας την Ελληνικη κοινότητα ειναι η αδιάκρισια τους. Με την πρώτη μέρα με ρώτησαν, αν είμαστε παντρεμένοι, αν έχουμε παιδιά, ποσά χρόνια παντρεμένοι. Ο αλλοσ επιασε τον Μ.(την πρωτη πρωτη μερα και του ελεγε, πρεπει να κανετε παιδια, εγω προσπαθω για δευτερο και δε μπορω, τα χρόνια περνάνε  κτλ και ο Μ. Φρικαρε). Και με το δίκιο του.

Τι σας κόβει ρε παιδιά, με ξέρεις και απο χθες; Νόμιζαν όλοι ότι είμασταν παντρεμένοι (και καλωσ νομιζαν) και αφού δεν το επιβεβαίωνα άρχισαν οι ερωτήσεις που εγινε ο γάμος. Ε δεν άντεξαν και είπα ότι ακόμα δεν εχει γίνει γάμος. Πως σε κοιτάνε έτσι άμα δεν είσαι παντρεμένος ρε φίλε. Τι να πώ έλεος.

Ώρες ώρες δε ξέρω πως να το αντιμετωπίσω το θέμα. Γκρίνιαζω και γω μετά στον Μ., τι να κανει και αυτός, αλλά αυτός ειναι αντρας δε καταλαβαίνει τι περνάνε οι Ελληνίδες γυναίκες. Είσαι μόνη; Να βρεις άντρα να μην είσαι μόνη , η ζωη δε περνάει άμα είσαι μόνος. Βρίσκεις άντρα...ποτέ θα παντρευτεις, παντρεύεσαι...ποτέ θα κανείς παιδιά.  Δεν κανεις τιποτα; Εισαι γεροντοκόρη. Ελεοοοος!

Λίγο εκνευρισμό τον έχω έτσι; Όχι πες μου βρε φίλε αναγνώστη έχω άδικο; 

Ναι είμαι περίεργη,  δεν μου αρέσουν οι αδιακριτες ερωτήσεις και οι ερωτήσεις που γίνονται επιτήδες για να σε ενόχλησουν. Αλλά πρέπει να ανοίξω το στόμα μου να δεις μετά μου ξανά μιλάνε ..; αλλά δεν μου το επιτρέπει ο Μ. για κοινωνικούς λόγους και λόγους συμπεριφοράς.

Καλο βραδι απο latin america!

Ώρα για φαΐ !!!!

Σημερα θα σας μιλήσω για φαι! Ναι , το αγαπημένο μου θέμα. Καλα εμένα πιο πολυ τα γλυκα μου αρέσουν αλλα δεν εχει να κανει.
Σαν άτομο είμαι πολυ περίεργη με το φαι. Δεν τα τρώω ολα. Να φανταστείτε οτι σε τραπέζι επίσημο...έχω φτυσει την μπουκιά μου σε χαρτοπετσέτα ( διακριτικά) αλλα οπωσ και να εχει ρεζιλι εγινα. Τι να εκανα η γυναικά; Ο εμετός θα ήταν καλύτερος;


Πρώτα βλέπω, μετα ρωτάω τι εχε μέσα, μυρισω και μετα στο στόμα.
Όπως σας είπα δεν τα τρώω όλα. Οχι μόνο τα ξένα αλλα ούτε τα ελληνικα. Τυρι μόνο φέτα, σκληρή και αλμυρή ...οχι φέτα νάναι... και ότι νάναι. Απο αλλα τυριά τελευταία ανακάλυψα το πεκορινο. Ακριβουτσικο αλλα ωραίο και φυσικά στα μακαρονια μόνο κεφαλοτυρι δανιας. Όσοι με ξέρουν μου το λένε απο την αρχη, δανιας δεν έχουμε και έτσι τα τρώω σκετα. No problema. Φυσικα όχι τυριά κρεμες, κρέμες γάλακτος κτλ.


Γενικα έτρωγα μόνο ρυζι και μακαρονια με κόκκινη σαλτσα ντοματας με λαχανικά (έτσι διατηρουσα κορμι ομωσ). Την κρεμα γαλακτος την αηδίαζω όπως σας είπα. Γαλα δεν πινω ( 1 ποτήρι το μήνα και αν ...και αυτο παγωμενο να μην καταλαβαίνω γευση) απο την Τετάρτη δημοτικου που μου έκοψαν το μπιμπερο. Αν και το ξαναρχισα ( το μπιμπερο)δε μπορούσα να πιω άλλο γαλα. Τρώω όμως ωμά στρειδια, αχιβαδες κτλ.


Έλα όμως που ολα άλλαξαν !!! Τωρα που βρίσκομαι εκτός Ελλάδας έπαθα τον θάνατο της αλεπους που λένε. Υπεφερα! Στην αρχη τουλαχιστον. Και στις διακοπές μου οταν πήγαινα εξωτερικο το ίδιο παθαινα. Δε μου άρεσε τίποτα. Δε ξέρω όμως τι άλλαξε και είπα Οκ ας δοκιμάσω και άλλες κουζίνες. Ο Μ. τα τρώει ολα, για να τον συνόδευω λοιπον σε δείπνα θα πρεπει να αλλαξω κάπως τις διατροφικές μου συνήθειες. Έτσι και εγινε!Όχι πολυ αλλα στα επιτρεπτά όρια.
Με μύησε στο σουσι. Ναι ναι, είτε το πιστεύεται ειτε οχι τρελαίνομαι για σουσι. Στην αρχη το έτρωγα μαγειρεμενο και τωρα νωπο. Αλλα οχι μόνο αυτο...το φτιαχνω και μονη στο σπίτι όπως χθες το βράδυ καλη ώρα.
2 φορές τη βδομαδα πρεπει να φάω σουσι, δε γινετα αλλιώς. Δοκίμασα και ταυλανδεζικη κουζινα που μου αρέσει πολυ επίσης. Μακαρονια με κοτοπουλο και κομματάκια μοσχαρακι και γαριδες ολα τουρλου. Ξέρετε πως τα φτιάχνουν τωρα αυτοί, θα μου πεις μακαρονια δηλαδή. Ναι γιατι φοβάμαι με τα πειράματα μην μείνω και νηστική καμία φορα. Αλλα τελείως διαφορετικά απο τα δικα μας μακαρονια. Γενικα τωρα τολμώ αλλα αν ξέρω ότι εχει τρουφα, κρεμα γαλακτος, τοφού κτλ με την καμία δε τα θέλω , δεν κανω καν την προσπάθεια να το μυρισω.

Έν κατακλείδι έχω δοκιμάσει τις εξής κουζίνες:
Κινεζικη
Ιαπωνική
Μεξικανικη
Περουβιανη
Βενεζουελας
Ιταλική
Ισπανική
Γαλλική
Και φυσικά ελληνικη! αν θυμηθώ καμία άλλη θα σας πω.


Εσείς ποιες κουζίνες έχετε δοκιμάσει; Ποια σας αρέσει περισσότερο;
Περιμένω σχόλια σας:)
Καλο απόγευμα!

Όταν η βαρέμαρα ξυπνάει μνήμες.....

Έχω βαρεθεί πλέον να κάθομαι στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση ή πλεκοντας ή διαβάζοντας. Εχει αλλάξει το κορμί μου απο το κάτσε κάτσε. Βαριέμαι να κανω ποδηλατο, αλλα ασχολούμαι με την κουζινα οπου παρεμπιπτόντως σημερα τα σοκολατακια τα πέταξα γιατι δεν πέτυχαν. Οχι, απο γευση τέλεια έγιναν  αλλα ελιωναν. Ακόμα βαριέμαι να παω για μποτέ. Άκουσον άκουσον!!! Οπου το πω θα με πάρουν με τις πέτρες. Πρεπει να κανω την τελευταία συνεδρία λέιζερ και αποτρίχωση χεριών και βαριέμαι.

Να μην τα πολυλογω, έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια και να μένω στο σπίτι. Οχι τίποτα άλλο, δε καπνίζω τωρα( βασικά εκανα κανένα στα κρυφα) αλλα με έπιασε ο Μ. ( μυρισε τα σκουπιδια τα οποια η χαζή, πρώτη φόρα δεν τα πέταξα) και εγινε της τρελής. Της πολυ τρελής όμως. Τωρα είμαι μονη στο σπίτι βλέποντας Κοντρα τσάνελ, Επι του Πιεστηριου. Τι να κανω η γυναικα. Σημερα και όπως φαίνεται όλη την εβδομάδα εχει δειπνα οΜ.. Σε κάποια παω και γω σε κάποια οχι. Σημερα δε θα παω και θα είμαι μονη μου στον καναπέ. Δε μιλάω και καλα τη γλωσσα αλλα και εκείνοι δε μιλάνε καλα αγγλικα. Αστα βραστα.

Κυρίες υψηλής κοινωνίας μα πολυ χρήμα. Δεν ειμαι εναντίον αυτού αλλα άμα βλέπω ότι κουτσομπολεύουν χτυπάω κόκκινο. Να χεσω και τους τρόπους τους ( που δεν έχουν ) και τα λεφτά τους. Που με ένα ποτηράκι γίνονται ντιρλα και δε ξέρουν τι κάνουν και πιο δίπλα οι άντρες τους μιλάνε για το ποσες πιτσιρικες πηδηξαν μέσα στην εβδομάδα. Τελος πάντων , δε με αφορά απλα  κουβέντα να γινεται.

Τι σας έλεγα; Α ναι! Εκτός ότι βαριέμαι και εκτός τα τεράστια προβλήματα που εχει αυτη χώρα, εχει και επιδρομή κουνουπιών, αλλα όχι ότι νάναι, με ντένγκε και μια άλλη αρρώστια που δε θυμάμαι και αν σε τσιμπήσει την εκατσες. Πολύς κόσμος είναι άρρωστος τελευταία. Τι να πω; Προσεύχομαι!

Επίσης, με έχουν ξέχασει και οι τελευταίοι φίλοι που είχα στην Αθήνα πριν φύγω. Οι οποίοι δε χάρηκαν και πολύ με την χαρα μου αλλα δεν έχω και κανέναν να μιλήσω τωρα που είμαι μακρια. Φυσικά μιλάω με την μανούλα μου αλλα θέλω και μια φίλη να πω δύο κουβέντες παραπάνω. Έιχα φίλες αλλα κατάλαβα ότι με χρησιμοποιόυσαν και έτσι άρχισα και γω να κρύβω πράγματα. Σε κάποια, μετα απο 12 περίπου χρόνια φιλίας, δεν είπα καν ότι είχα σχέση. Δεν ξέρει καν που βρίσκομαι ούτε και πως τον λενε,. Ούτε αν αρραβωνιαστηκα, παντρεύτηκα κτλ. 

- Δεν τα παω καλα με τους υπολογιστές, ( μου είχε  γράψει στο πρώτο κα τελευταιο μέιλ) μη με παρεξηγήσεις αν δεν σου στέλνω συχνά μειλ. Απο το Φεβρουάριο που της έστειλα μειλ και της είπα τα καθέκαστα, ότι έφυγα κτλ,( γιατι αν της το έλεγα πριν δε νομίζω να έφευγα) ακόμα στέλνει μειλ να δει έστω τι κανω. Δε φταίει κανεις. Εγω φτάιω που οταν χτυπούσε το τηλεφωνο ημουν απίκο και άκουγα ολα την μίρλα και την γκρίνια. Μου ρούφαγε όλη την ενέργεια, δεν άντεξαν άλλο. Και πολυ ζήλια έβλεπα. Όποτε της έλεγα ένα σχέδιο μου ολα πήγαιναν στραβά. Όταν βρήκε άντρα στα 3 χρόνια βρεθήκαμε 3 φορές. Τελος πάντων, τι τα θυμάμαι τωρα και συγχίζομαι. Έτσι και αυτη απέφευγε έτσι και γω απέφευγα. Δεν ήθελα να μαλώσω. Ένιωθα τύψεις που δεν της είχα πει απο πριν ότι θα φύγω κτλ αλλα με ανάγκασε με την συμπεριφορά της. Ούτως η αλλιώς, δεν έιμασταν πλέον κολλητές, γιατι οι κολλητές βλέπονται συχνά νομίζω. Με κάλεσε να πάω σπίτι της και οταν την πήρα τηλεφωνο να πω ότι θα παω μου έιπε ότι θα πήγαινε μια αλλη φίλη της ( οταν ανέφερα εγω κάποια άλλη φίλη όλο με ρώταγε, ποια έιναι ,τη ξερω, που τη γνώρισες; Ένιωθα έλεγχο ). Της έλεγα δε θελλω να τα λέμε μόνο απο το τηλέφωνο, θέλω να βγώ έξω, να δώ κοσμο να σε δω. Έ στα @@ της, τα έλεγε, ξεθύμενε και μετα δεν έιχε την ανάγκη να με δει.

Ας μην μιρμιριζω και γω τωρα. Θα κάτσω εδώ, θα συνεχίσω το μπολερό που πλέκω και έιδομεν. 

Έχω μια φίλη στην Άθηνα αλλα δεν την εμπιστέυομαι, γιατι αν πω κάτι , ένα παράπονο ας πούμε θα το συζητήσει με την μάνα της και δεν θέλω. Είναι οικογενειακοί φίλοι. Γιατι. Οι φίλοι δεν κρατάνε μυστικά; Έιναι τόσο δύσκολο να είσαι φίλος ;

Αυτα για σημερα, εύχομαι να είστε όλοι καλα!!:):):)

Ταξίδι express.

Ποιος θα μου το έλεγε ότι Λατινική Αμερική-Αθήνα θα το έκανα Κολιατσου-Παγκράτι.
Παρασκευή έφυγα Τερτάρτη πάλι πίσω. Τι να κάνω, έναν ανιψιό έχω να μην τον δώ θα βαπτίζεται?
Ευτυχώς δεν έκλαψε πολύ, πιο πολύ απο τα νεύρα του ήταν παρά απο φόβο. Ήξερε βέβαια ότι η όλη διαδικασία/μέρα ήταν για αυτόν. Το καμάρι μου!!!

Ευχαριστήθηκα και τη μανούλα μου γιατί το καλοκαίρι όχι και τόσο. Τώρα είμαι έτοιμη να υπόδεχτω τα πεθερικά μου. Ευτυχως θα έρθει και η άλλη νύφη μαζί. Αυτό μαλακώνει τα πράγματα, θα υπάρχει και άλλος κόσμος πέραν την οικογενείας. Πέρασα και απο την παλιά μου δουλειά να πώ ένα γεια γιατί γαϊδούρα με ανεβάζουν γαϊδούρα με κατεβάζουν επειδή δεν έιχα περάσει. Με είδαν πόσο καλά είμαι και με έφαγαν με το μάτι τους. Χωρίς πλάκα, με το που έφτασα στο χωριό μου ήρθε λυποθυμία. Όχι μονο για σκάσιμο μου ήμουν αλλά πιο πολύ. Οι ζηλιαρηδες!!
Έκανα λοιπόν και εποδρομή στα κουτιά της μετακόμισής μου (απο την εργένικη ζωή στην συζυγία).
Πήρα που λέτε και τις βελόνες μου απο την ελλάδα και τα σχετικά μου για να αρχίζω το πλέξιμο

Θα μου πείτε τωρα ότι και ο αρραβωνιαστικός μου( απο δώ και πέρα θα τον αποκαλώ Μ., οκ?)
Ευτυχώς που τα πήρες  γιατι εδω ο καιρός το σηκώνει, χαχαχα οχι καλέ μου απλα θελω να πλέξω κασκόλ για τα χριστούγεννα, για τη μαμα σου, τη νύφη σου κτλ. Καλά βρέ πλάκα έκανα, μου λέει μετά.

Αλλα μιας και είμαι εδώ και δεν δουλεύω κάνω και κάτι μαθήματα online έτσι για την εμπειρία συν μία ξένη γλώσσα. Καθαρισμα σπιτιού, πλυσίματα, σιδερώματα κτλ φουλ ωράριο. Εγώ γιατί νοιώθω ότι δεν κάνω τίποτα? Μάλλον γιατί δεν δουλέυω και δεν πληρώνομαι? Δεν έχω παράπονο ότι θέλω το έχω αλλα όταν δουλέυεις απο τα 13 και έχεις λεφτάκια στην τσέπη σου κάπως σου φαίνεται.

Σήμερα είναι η μέρα του σούπερ μάρκετ μετά απο 5 μέρες εκτός χώρας και είμαι περίεργη να δώ τι θα βρώ. Αν θα βρώ τίποτα. Τουλάχιστον φρούτα και λαχανικά θα έχουν, τα άλλα τα φέρνω απο Ευρώπη, οπού χθες για κακή μας τύχη μας σταμάτησαν και μας είπαν να περάσουμε τελωνείο, φτού σου διάολε. Αλλά ευτυχώς τη γλυτώσαμε. Και του είπα πριν φύγουμε μην παίρνεις το λάδι(5κιλο) έχουμε ακόμα. Και να φανταστείται αυτή τη φοπρά είχαμε μόνο 2 βαλίτσες με πολύ λίγα πράγματα άλλες φορές 4 βαλίτσες γεμάτες απο μακαρόνια, μέχρι ασετόν για τα νύχια μου.

Αυτά για σήμερα και καλό σας βράδυ!!!

Κομμουνισμός ...μια πικρή ιστορία! Νο2

Να'μαι και πάλι εδώ! Δε ξερω τι να πρωτογράψω, όλα είναι στο μυαλό μου και προσπαθούν να βγούν όλα μαζι. Γίνεται?Δε γίνεται!

Όπως σας έλεγα στην προηγούμενη ανάρτηση μου, ο κομμουνισμός είναι μεγάλη απάτη. Η έλλειψη λοιπόν των προϊόντων είναι αποτέλεσμα της ρύθμισης των τιμών που κάνουν.Ναιιι βεβαίως. Τι εννοώ? Εννοώ ότι υπάρχει διαδικασία για να ελέγχονται οι τιμές των προιόντων και να φθάνουν φθηνα στον καταναλωτή. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Αλλά αυτό δεν γίνεται κάτω απο σκέψη και παρακολούθηση της αγοράς(παγκόσμιας) και κάτω απο νόμους και κανόνες.΄Οοοχι αγαπητέ αναγνώστα. Είναι αυθαίρετη διαδικασία. Λέει σήμερα για παράδειγμα ο υπουργός κτλ ότι το γάλα θα το δίνεται 0,30 λετπά του ευρώ. Ναι κύριε αλλά στο εργοστάσιο κοστίζει 1,50 ευρώ και εσύ κράτος δεν έχεις λεφτά για να τους πληρώσεις τη διαφορά. Άρα, και γώ σου λέει το εργοστάσιο, δεν σου προμηθεύω γάλα. Έτσι με απλά λόγια Ελληνικά.

Πέραν απο αυτό γενικά υπάρχει μία γενική "έκπτωση" ας πούμε ή αλλιώς τα ζωα μου αργά. Π.χ. στην εξυπηρέτηση. Έχω πάθει σόκ, να έιμαι στο σουπερ μάρκετ να μου περνάει τα πράγματα και ξαφνικά να σταματάει για να στείλει μήνυμα στο κινητό, να τσατάρει η γυναίκα. Δεν πίστευα στα γκριζοπράσινα μου μάτια. Και δε λες και κουβέντα, έτσι? Πιο αργή εξυπηρέτηση πεθαίνεις λεμε. Μπαίνεις στο κωμμωτήριο, 5 νοματαίοι να κάθονταιι στις καρέκλες με το κινητό στο χέρι, στα @ @ τους, και κάποιος θα σε ρωτήσει τι θα ήθελες αλλα απαντώντας ταυτόχρονα στο κινητό με τυφλό σύστημα. Είναι να τρελαίνεσαι, που να το έκανα εγώ (και ο καθένας απο μας) σε οποιαδήποτε δουλειά ήμουν θα εφευγα κλοτσηδόν.

Δε μπορώ να πω, έχουν ωραία φρούτα και λαχανικά(οχι όλα). Αμαν έκανα γενικά να συννηθίσω τα προίόντα εδώ. Καλά φέρνω και απο ελλάδα. Καθότι είμαι και λίγο ιδιότροπη στο φαι(αναξαρτήτως χώρας). Είναι όμορφη χώρα αλλα κριμα ρε γαμώτη

Άλλο σημμαντικό πρόβλημα είναι η ασφάλεια. Δεν πάς βόλτα, όχι όχι ξεχασέ το. Δε μιλάς με το κινητό στο χέρι ούτε στο αυτοκίνητο μέσα, το οποίο είχε καταμαυρα τζάμια και αν έχεις χρήμα έχεις και τεθωρακισμένο. Σε φάγανε λάχανο χωρίς αστεία. Χωρίς υπερβολή. Και αυτο το βίντεο πιστέψτε με δεν είναι τίποτα.

Το πολύ πολύ να πάς σε κανα εμπορικό για περπάτημα με πολύ προσοχή. Είτε για ένα ευρώ, είτε για ένα HTC κινητό, στην αναψανε με την μια. Δεν έχει μα. Ή θα πέσεις θύμα απαγωγής. Συχνό φαινόμενο και 50% 50% να την γλυτώσεις. Πολύ δυσκολα τα πράγματα.
 Αφού μεχρι και στην αστυνομία δεν έχεις εμπιστοσύνη. Είναι διεθραρμένοι. Οι λιμένικοι έρχονται και καλά στο σκάφος για επιτήρηση αλλα πριν ακόμα πλησιάσουν έχεις βγάλει ένα μπουκάλι κρασί (του κώλου) σε καλημερίζουν, το παίρνουν και όλα καλα. Αλλιώς και οι βίδες τους σκάφους δεν θα έπρεπε να είναι εκεί που είναι. Με πιάνεις??

Αυτά ζώ και λέω τι καλά στην ελλάδα έστω και με Σαμαρά, χιχιχιχιχι.

Σας χαιρετώ για σήμερα, καλό βράδυ!

Τσα!

Να'μαι και γωωωω!!!
Ναι ναι έλειψα πολυ καιρο. Κάτι το άγχος κάτι η μετακόμιση κατι η βαρέμαρα και η τεμπελιά που με δέρνει αλύπητα τελευταία....χαθηκαμεεε:)

Αλλα επανήλθα, μην ακούσω παράπονο.
Απο δουλεια γιοκ! Οχι οχι δε με διωξανε , που αν με διώχνανε θα επέρνα και το κάτι τις μου.
Οχι οχι, εγώ τους έδιωξα. Ενεκεν ο ερώς. Έβρισκομαι στην ξενιτια πλέον (πολλές λεπτομέρειες δε μπορω να δώσω με καταλαβαίνετε,σιγά σιγα ):).

Οχι ότι μου κακόπεσε...του ναντιου. Οχι μόνο με σήκωσε το κλίμα ...με παρα σήκωσε,5 κιλακια πήρα. Τι να κάνω η ερμη αφου όλη μέρα είμαι σπίτι κ τρώω, ε καμία φορα κάνω κ ποδήλατο, στο σπίτι όμως. Και μαυτα και με τα αλλα αποφάσισα να κάνω διαιτα. Παω το Πάσχα στο χωριό, έρχεται η κοπελιτσα με μετράει ...ναααα το λίπος. Το αποφάσισα λέω , δε γινεται να χάλασει τέτοιο κορμί. Ξεκινάω δίαιτα. Τη πρώτη βδομαδα 1 κιλό μείον,  τωρα είμαι στην Τρίτη βδομαδα αλλα τα γ€&€&σα. Μόνο 500 γρ. Λείπουν πλέον απο πανω μου. Τι να κάνω η χριστιανή έφτιαξα χθες μια lemon pie.
Περιττό να πω ότι σήμερα λείπει η μισή. Ο δικός μου που δε τηρούσε τη δίαιτα κατα γράμμα πως έχασε 2 κιλά ακόμα δεν ξέρω. Θα μου πεις ,έχει λίγα παραπάνω απο σένα κ φαίνεται η διάφορα. Μπορεί. Αυτο το δέχομαι.

Αυτο που με αγχωνει ειναι ότι δεν έχω δουλεια. Άμα είσαι μαθημένος να δουλεύεις το καθιστικό σου κακόφαίνεται. Το θέμα ειναι ότι εδω που είμαι δε μπορω να δουλέψω για πολλούς και διάφορους λόγους. Μόνο αν έβρισκα κάτι να κάνω στο σπίτι.
Εμ..έλα μου ντε. Αυτο ψάχνω να βρω και γω. Τι δουλεια να κάνω απο το σπίτι.

Αν έχετε  καμία ιδέα γιατι εγώ έχω στερέψει πλέον, θα το εκτιμούσα.:)

Αυτα για την ώρα. Λίγα τα νέα μου αλλα καλα.

Φιλια σε όλους :)